India’s Defensiebudget weer fors omhoog terwijl treffen met Pakistan blijft dreigen
Persbericht
Landelijke India Werkgroep en Campagne tegen Wapenhandel
Dinsdag, 5 maart 2002
Per 1 april 2002 stijgen India’s militaire uitgaven met 15 procent. De regering Vajpayee verhoogt daarmee voor het derde opeenvolgende jaar het budget van de strijdkrachten met dubbele cijfers. Sinds 2000 is de defensiebegroting gestegen van 11 naar euro 15,5 miljard: een verhoging van meer dan 40 procent. Tegelijkertijd is India een van de armste landen ter wereld waar nog honderden miljoen mensen onder de absolute armoedegrens leven.
De Landelijke India Werkgroep (LIW) en de Campagne tegen Wapenhandel (CtW) vragen in een brief aan de ministers Van Aartsen van Buitenlandse Zaken en Herfkens van Ontwikkelingssamenwerking om in Europees verband te pleiten voor een diplomatiek offensief om India en Pakistan weer met elkaar in gesprek te brengen en zo de spanning tussen beide landen te verminderen. (zie hieronder) Verder dringen LIW en CtW er bij de ministers op aan er bij NAVO- en EU-lidstaten voor te pleiten om, zeker als deze inspanningen geen resultaat opleveren, af te zien van wapenleveranties aan India en Pakistan. Nederland heeft wat dat betreft enig recht van spreken: als enig land neemt het sinds 1998 een wapenexportstop in acht.
Tenslotte vragen de LIW en CtW de ministers om hun collega’s aan te spreken op de enorm toegenomen militaire uitgaven. Zij schrijven in hun brief: “Een geloofwaardige ontwikkelingssamenwerking met India verdraagt zich moeilijk met de voortgaande substantiële verhoging van de Indiase defensie-uitgaven die de ontwikkeling van de eigen bevolking schade toebrengt”. India ontvangt dit jaar euro 66 miljoen aan bilaterale ontwikkelingshulp.
LIW en CtW menen dat de spagaat tussen enerzijds de noodzaak tot sociale investeringen ten behoeve van de honderden miljoenen armen in India en anderzijds de snel toenemende militaire uitgaven van de regering steeds pijnlijker wordt. In dit klimaat kan extremisme makkelijker gedijen, zoals blijkt uit de recente afschuwelijke moordpartijen op hindoes en moslims die op hun beurt weer bijdragen aan het toenemen van de spanningen tussen India en Pakistan.
Vrede tussen India en Pakistan lijkt momenteel verder weg dan ooit. Sinds eind december staan een miljoen soldaten tegenover elkaar aan de grens. De kleinste aanleiding kan voldoende zijn voor een daadwerkelijk militair treffen tussen beide landen. Vooral India is de laatste jaren nadrukkelijk op zoek naar nieuw militair materieel. De internationale wapenindustrie verdringt zich om orders af te sluiten. Direct na de aanslagen van 11 september heeft de VS het sinds mei 1998 geldende wapenembargo opgeheven. Afgelopen week kondigde het bedrijf Raytheon de eerste Amerikaanse order aan: voor naar schatting 120 miljoen dollar worden radarsystemen aan India geleverd. Frankrijk verwacht binnenkort een miljardenorder af te sluiten voor de verkoop van onderzeeërs aan de Indiase marine. Britse onderhandelaars zetten alles op alles om een langverwachte order voor Hawk gevechtsvliegtuigen in de wacht te slepen.
Veiligheidsspecialisten waarschuwen dat de wapenwedloop in Zuid Azië mede door het opheffen van de Amerikaanse sancties steeds grotere vormen aanneemt. Niet alleen gaan de extra wapenuitgaven ten koste van sociale investeringen, ze dreigen daarnaast de toch al gespannen situatie nog verder op scherp te zetten.
Vredesorganisaties in India en Pakistan vragen al jaren aandacht voor een politiek van toenadering. Zelf geven zij dit vorm door het stimuleren van contacten tussen burgers uit beide landen. Zo proberen ze, dikwijls tegen de stroom in, de vijandige beeldvorming die over en weer bestaat te doorbreken. Ook pleiten deze organisaties voor een oplossing van het conflict om Kashmir, dat de wortel is van de slechte verstandhouding tussen de twee buurlanden. Op een bijeenkomst in Washington vorige week, noemde de gepensioneerde admiraal Ramdas, een van India’s bekendste vredesactivisten, de dreiging van een nucleair treffen groter dan ooit. Hij riep de regeringen van beide landen op nu eindelijk serieus te gaan werken aan vrede en veiligheid in de regio, om de bevolking te behoeden voor een nucleair drama.
Voor meer informatie: Frank Slijper, Campagne tegen Wapenhandel, tel. 06-28504778
Zie ook www.indianet.nl over het conflict tussen India en Pakistan.
Betreft: bewapening en ontwikkeling in India
Utrecht, 5 maart 2002
Geachte mevrouw Herfkens en heer Van Aartsen,
Zoals u ongetwijfeld hebt vernomen, stijgen per 1 april a.s. India’s militaire uitgaven met 15 procent. De regering Vajpayee verhoogt daarmee voor het derde opeenvolgende jaar het budget van de strijdkrachten met dubbele cijfers. Sinds 2000 is de defensiebegroting gestegen van 11 naar 15,5 miljard euro: een verhoging van meer dan 40 procent.
De verhoging van het defensiebudget werd onlangs sterk bekritiseerd door de zeer gerenommeerde Indiase ontwikkelingseconoom en Nobelprijs-winnaar Amartya Sen (The Hindu, 27 februari 2002). Sen betitelde de verhogingen van het defensiebudget als ”military overactivism” en betoogt dat deze ten koste gaan van het ontwikkelingsbudget, met name ten behoeve van de gezondheidszorg waar – volgens Sen – de overheidsbestedingen ”abominabel laag” zijn.
De Landelijke India Werkgroep (LIW) en de Campampagne tegen Wapenhandel (CtW) menen dat de spagaat tussen enerzijds de noodzaak tot sociale investeringen ten behoeve van de honderden miljoenen armen in India en anderzijds de snel toenemende militaire uitgaven van de regering steeds pijnlijker wordt. In dit klimaat kan extremisme makkelijker gedijen, zoals blijkt uit de recente afschuwelijke moordpartijen op hindoes en moslims, die op hun beurt weer bijdragen aan het toenemen van de spanningen tussen India en Pakistan.
Vrede tussen de buurlanden India en Pakistan lijkt momenteel verder weg dan ooit. Sinds eind december staan een miljoen soldaten tegenover elkaar aan de grens. De kleinste aanleiding kan voldoende zijn voor een daadwerkelijk militair treffen tussen beide landen.
Vooral India is de laatste jaren nadrukkelijk op zoek naar nieuw militair materieel. De internationale wapenindustrie verdringt zich om orders af te sluiten. Direct na de aanslagen van 11 september heeft de VS het sinds mei 1998 geldende wapenembargo opgeheven. Afgelopen week kondigde het bedrijf Raytheon de eerste Amerikaanse order aan. Voor naar schatting 120 miljoen dollar gaat het radarsystemen aan India te leveren. Frankrijk verwacht binnenkort een miljardenorder af te sluiten voor de verkoop van onderzeeërs aan de Indiase marine. Britse onderhandelaars zetten alles op alles om een langverwachte order voor Hawk gevechtsvliegtuigen in de wacht te slepen.
Veiligheidsspecialisten waarschuwen dat de wapenwedloop in Zuid-Azië mede door het opheffen van de Amerikaanse sancties steeds grotere vormen aanneemt. Niet alleen gaan de extra wapenuitgaven ten koste van sociale investeringen, ze dreigen daarnaast de toch al gespannen situatie nog verder op scherp te zetten.
Vredesorganisaties in India en Pakistan vragen al jaren aandacht voor een politiek van toenadering. Zelf geven zij dit vorm door het stimuleren van contacten tussen burgers uit beide landen. Zo proberen ze, dikwijls tegen de stroom in, de vijandige beeldvorming die over en weer bestaat te doorbreken. Ook pleiten deze organisaties voor een oplossing van het conflict om Kashmir, dat de wortel is van de slechte verstandhouding tussen de twee buurlanden. Op een bijeenkomst in Washington vorige week, noemde de gepensioneerde admiraal Ramdas, een van India’s bekendste vredesactivisten, de dreiging van een nucleair treffen groter dan ooit. Hij riep de regeringen van beide landen op nu eindelijk serieus te gaan werken aan vrede en veiligheid in de regio, om de bevolking te behoeden voor een nucleair drama.
De Landelijke India Werkgroep en de Campagne tegen Wapenhandel achten de ontwikkelingen in Zuid Azië zeer verontrustend. Wij verzoeken u daarom met klem om in Europees verband te pleiten voor een diplomatiek offensief om India en Pakistan weer met elkaar in gesprek te brengen en zo de spanning tussen beide landen te verminderen.
Verder verzoeken wij u om er bij NAVO- en EU-lidstaten voor te pleiten om, zeker als deze inspanningen geen resultaat opleveren, af te zien van wapenleveranties aan India en Pakistan. Nederland heeft wat dat betreft enig recht van spreken: als enig land neemt het sinds 1998 een wapenexportstop in acht. Tenslotte vragen we u uw Indiase collega’s aan te spreken op de enorm toegenomen militaire uitgaven. Een geloofwaardige bilaterale ontwikkelingssamenwerking met India verdraagt zich moeilijk met een voortgaande substantiële verhoging van de Indiase defensie-uitgaven die de ontwikkeling van de eigen bevolking schade toebrengt.
Wij zien uw reactie met veel belangstelling tegemoet.
Met vriendelijke groet,
Gerard Oonk, coördinator Landelijke India Werkgroep en
Frank Slijper, medewerker Campagne Tegen Wapenhandel
