Bij de oprichting van de Europese gemeenschap voor kolen en Staal werd juist de zware industrie die wapens kon produceren onder gezamenlijke controle gebracht. Minister Schuman van Buitenlandse Zaken van Frankrijk (1947-1948) wilde “een basis leggen voor gezamenlijke economische ontwikkeling als eerste stap naar een Europese Federatie, en de toekomst te veranderen van een regio die zich lang heeft gericht op het produceren van oorlogswapens, waarvan vooral zijzelf het slachtoffer werd.” ()
Nu worden de EU-regels voor wapenexportcontrole sluipenderwijs uitgehold. Vrede, veiligheid en mensenrechten wordt ondergeschikt gemaakt aan de internationale concurrentiepositie van de Europese wapenindustrie. En de EU wil onderzoek naar nieuwe wapens gaan financieren.
Intussen worden vluchtelingen tegengehouden die in Europa veiligheid zoeken. Voor grensbewaking worden steeds meer militaire middelen gebruikt.
De lobbymacht van grote wapenbedrijven in Brussel is veel te groot.
Stop Wapenhandel protesteert hiertegen, samen met het European Network Against Arms Trade.
Artikelen en onderzoeken over de EU en de wapenindustrie
Naar de blog Voor een vreedzaam Europa
